Op naar de eilanden

Gister zijn we vroeg vertrokken, want om 10.00 uur dienden we ons te melden bij het kantoor van het volgende hotel. Met wat hulp van Harry, de Nederlandse eigenaar van de kampong, heb ik het adres, ongeveer, in de GPS gekregen en hij had nog een tip voor een wat rustiger route. Jack heeft flink doorgereden en we waren ruim op tijd. We konden daar ook de auto inleveren. Na wat woorden van dank voor bewezen diensten hebben we hem op een parkeerplaats achtergelaten en de sleutel ingeleverd bij de bewaker.
Het was ongeveer 45 minuten varen naar het bountyeiland waar we de komende 3 dagen zullen doorbrengen. We waren de enige passagiers aan boord, en we mochten lekker in de punt zitten. Na de vochtige, benauwde hitte van het binnenland, was het een verademing om de wind langs je lijf te voelen.
Het eiland is wel een beetje toeristisch, met vooral duikers en snorkelaars, maar nog vrij kleinschalig. Voor een paar dagen is het best uit te houden.
Nadat we onze spullen in het huisje hebben gezet en de zwembroek hebben aangetrokken hebben we ons geïnstalleerd op een schaduwrijk plekje op het strand. Jawel, onder een palmboom. Jack ging gelijk het water in, gaf vrijwel direct een schreeuw en kwam het strand weer op met een bloedend wondje aan zijn been. Was gebeten door een vis. Later hoorden we van meer mensen die dat was overkomen. Verder gebeurt hier niet zoveel. Vandaag heb ik een snorkelsetje gehuurd en heb lekker visjes gekeken in het water voor het hotel. En een beetje gelezen, geluierd en weer het water in. Er staat hier een fijn briesje, wat maakt dat het aangenaam is op het strand. Zolang je maar in de schaduw blijft.